Aan het slot van de 11e assemblee van de Wereldraad van Kerken in Karlsruhe werd een boodschap opgesteld die de gedachten en overwegingen weergaf van de ruim 4.000 deelnemers uit 120 landen. Een woord dat meermalen in deze boodschap voorkomt is het woord 'verzoening'. 'De liefde van Christus beweegt de wereld tot verzoening en eenheid.' (1 Joh. 4:9-11). Deze prachtige tekst lees ik vaak als ik als pastoor communie ga brengen bij iemand thuis.
De tekst gaat vooraf aan de belijdenis van de zonden door de communicant. De beweging van Gods liefde naar verzoening nodigt uit om onze tekortkomingen onder ogen te zien en die te benoemen. Het belijden van wat niet goed gaat is een onmisbaar onderdeel om de verzoening en eenheid die Gods liefde naderbij brengt te bereiken.
De gezamenlijke boodschap doet dat ook. Ze spreekt van ‘onrecht en discriminatie, die machthebbers vaak gebruiken om anderen te onderdrukken in plaats van te bouwen aan inclusie, gerechtigheid en vrede. Individuen, volkeren en landen worden geconfronteerd met rampen die rechtstreeks voortvloeien uit een onverantwoorde en verbroken relatie met de schepping, wat heeft geleid tot ecologisch onrecht en de klimaatcrisis. Naarmate de klimaatcrisis verergert, neemt ook het lijden van arme en gemarginaliseerde mensen toe.' ‘We belijden dat we de transformerende kracht van Christus' liefde nodig hebben om te komen tot een wereld die waarlijk verzoend en verenigd is.’
De verzoening en de eenheid die in de wereldwijde oecumene onder woorden is gebracht, vinden de kerken wanneer zij in het spoor treden van de Vroege Kerk en gezamenlijk de oude feesten vieren van de ongedeelde katholieke Kerk. Op zondagmiddag 18 september gaan voorgangers en leden van de Rooms-katholieke parochie, Oud-Katholieke parochie en de Protestantse Gemeente van Dordrecht samen de vespers vieren van het aloude christelijke feest van Kruisverheffing (zie hier onder). Na de vespers lopen zij in processie met het allerheiligst sacrament van de Grote- of Onze Lieve Vrouwekerk naar de H.Maria Maior. Het kruis gaat voorop in de processie. De verheffing en het tonen van het kruis aan allen die daar naar opzien is een kracht teken in deze wereld van oorlog en crises, van honger en geweld. Het kruis verbindt de christenen in de boodschap van hoop voor deze wereld, dat God deze wereld zó heeft liefgehad dat hij zijn eniggeboren zoon gezonden heeft om allen te redden. Zoekend naar verzoening en eenheid rijst het kruis op voor ons oog en spoort ons aan om met Gods liefde daadwerkelijk de verzoening en de eenheid te bereiken nabij, tussen christenen onderling, en wijdverbreid, onder alle wereldvolken.
Henk Schoon, oud-katholiek priester
Afbeelding: ( eigen foto) "De triomf van het geloof", Jan Terwen Aertsz (?) ca. 1540, zuidelijke koorbank in de Grote of OLV kerk Dordrecht:
Christus met kruisvaan staande op de triomfwagen, door de evangelisten getrokken.
Voorop zit Vrouwe de Kerk door engelen gelauwerd.
Het feest Kruisverheffing is een van de twaalf grote feesten van het christelijk geloof (Oost en West) die op een vaste datum vallen. Het feest op 14 september herinnert aan het kruis van onze Heer, Jezus Christus, en met name aan de vondst ervan en het tonen ervan aan het volk in Jeruzalem ten tijde van keizer Constantijn (ca 325). Sindsdien kwamen door de eeuwen heen vele pelgrims naar Jeruzalem om het kruis te vereren. Bekend is het reisverslag van Egeria (4e eeuw) die vertelt over het tonen van het heilig Kruis. De devotie van het heilig kruis heeft zich verplaatst naar steden in Europa, ook in Dordrecht, nadat delen van het heilig Hout een plek vonden in kerken en kapellen, die niet zelden ‘Jeruzalemkapel’ werden genoemd.
