Christenen van de westerse kerken zijn al een tijdje bezig met de veertigdagentijd, in de oosterse kerken, die de Juliaanse kalender aanhouden voor de berekening van de paasdatum, beginnen ze binnenkort ook met de Grote Vasten. De Voorvasten is voor hen in ieder geval op 25 februari ingegaan. In deze tijd staan we stil bij onze eigen tekortkomingen en proberen door vasten en gebed dichter bij God te komen om zo ons geestelijk leven te versterken. In deze tijd kunnen we steun vinden bij mensen die op een bepaald moment een ascetisch leven zijn gaan leiden.

 In de Orthodoxe Kerk is dat met name Maria van Egypte. In de Metten van de donderdag in de vijfde week van de Grote Vasten wordt elk jaar ook in parochiekerken haar levensverhaal voorgelezen, en ieder jaar maakt dit op de toehoorders een enorme indruk. Het verhaal is een raamvertelling, waarin een monnik wordt opgevoerd, die van kinds af aan in het klooster heeft gewoond en zo’n rijk geestelijk leven heeft opgebouwd, dat hij zich afvraagt of er nog wel iemand is die hem verder zou kunnen helpen. In een visioen krijgt hij de opdracht naar een klooster te gaan dat aan de Jordaan gelegen is. Daar blijkt de gewoonte te bestaan dat de monniken een groot deel van de Grote Vasten biddend en vastend in de woestijn doorbrengen. Ook deze monnik doet dat, en komt zo in contact met een vrouw die al 47 jaar in deze woestijn blijkt te leven. Zij vertelt hem haar levensverhaal: hoe zij als voormalig prostituée uit Alexandrië in Jeruzalem in een visioen de opdracht heeft gekregen de woestijn in te gaan. Hij is diep onder de indruk van haar verhaal en haar ascese, en besluit na haar overlijden dit verhaal bekend te maken. In Maria van Egypte heeft hij zijn meerdere gevonden!

Theodoor van der Voort

Afbeelding; ikoon van de H. Maria van Egypte en de H. Zosima.

 "Orthodox Church in America"